دستگاه میلینگ وت ( Wet )
بعضی از متریال ها در دنتال باید حین میلینگ در دستگاه خنک کاری و روان کاری شوند.
متریالهای بر پایه فلز (متال) مانند :
- پریمیل (Premill Abutment) اباتمنت از جنس تیتانیوم
- کبالت کروم (Cobalte-Chrome)
- سرامیک (Ceramic) مانند لیتیم دی سیلیکات (LI-SI)
- گلس سرامیک
همگی جزو متریالهایی هستند که باید حین تراش برای عدم آسیب به متریال مورد تراش و افزایش طول عمر فرز باید با یک مایع که در واقع یک روغن حلال در آب (با پایه گیاهی یا صنعتی) خنک و روان شوند.
.
نحوه کار میلینگ وت
در میلینگ دندانسازی تر تراش یا وت مایع باید حین تراش به نوک فرز و متریال همزمان پاشیده شود. در نتیجه به این دستگاهها که در حین تراش با مایع روغن حلال در آب، خنک کاری میشوند تر تراش یا وت(Wet) اطلاق میگردد. در کنار دستگاههای تر تراش یک پمپ مخزن دار جهت تصفیه و سیکل کردن مجدد مایع به داخل محفظه تراش استفاده میشود که از هدر رفت مایع خنک کننده جلوگیری نماید.
معمولا توان اسپیندل این میلینگ ها بالاتر از میلینگ های درای می باشد یا در صورتیکه توان اسپیندل آنها کم باشد در دورهای بالاتری مثلا بالای 30000 دور بر دقیقه کار میکنند.
ایزولاسیون بدنه و کاورها و حتی نوع رنگ دستگاههای تر تراش باید مخصوص باشد تا باعث آلودگی محیط کار نشود که توضیح بیشتر این موضوع در این متن نمی گنجد.
محوره های میلینگ تراش تر (WET)
اکثر دستگاههای تر تراش (WET) در دنتال 4 محور میباشند چرا که شکل متریالهای سخته شده برای این دستگاهها و هم چنین هولدر دستگاهها بگونه ایست که 4 محور X و Y و Z و محور چرخشی A با آزادی عمل 360 درجه پاسخگوی تمام فایل های CAD طراحی شده می باشد و نیازهای دنتالی را مرتفع می نماید.
البته وجود یک محور پنجم در صورتیکه طول کار بیش از 3 واحد باشد خالی از لطف نیست و این بدین معنی است که دستگاههای وت در دنتال به شکل 5 محور هم ساخته شده اند، مخصوصا در زمانیکه متریال به شکل بلنک دیسکی باشد.
موتور میلینگ های Wet
موتور های استفاده شده در میلینگ وت معمولا سرو موتور است و کمتر از سرو-استپ یا استپ موتور استفاده میشود چون دقت و رزولوشن بیشتری مد نظر است. گیربکس ها معمولا گشتاور بیشتری ایحاد میکنند و بک لش کمتر و نزدیک به صفر دارند.
شاسی میلینگ تراش تر
در این مدل از دستگاه میلینگ دندانسازی شاسی دستگاه قدرتی تر و لرزش کمتری دارد و وزن دستگاه هم به نسبت بیشتر است. دستگاههایی که با در نظر گرفتن فاکتور های فنی فوق ساخته نشده باشند غالبا تجاری و برای کلینیک ها می باشند و طول عمر کمتری دارند. بدین معنی که زود مستهلک میشوند و در زمان کمتری نیاز به خدمات و تعمیرات پیدا میکنند و معمولا هم تعمیر آنها کار بسیار دشواری است.
نکته بسیار مهم در مورد میلینگ وت
توجه به این موضوع است که نباید برای تراش متریالهای درای مخصوصا زیرکونیا از آنها استفاده کرد. به عبارتی نباید از این دستگاهها بصورت وت و درای (Wet & Dry) یا تروخشک استفاده نمود چرا که باعث مستهلک شدن دستگاه میشود
این بدین معنی نیست که دستگاه توان فنی برای تراش متریال های وت یا درای را نداشته باشد بلکه گرد و غبار ناشی از تراش در حالت خشک با رطوبت ناشی از تراش در حالت وت در المانهای حساس دستگاه مثل فاصله هوایی بین روتور و استانور اسپیندل، داخل مهر بالسکرو، داخل گیربکسها و سایر قسمتهای بیرونی دستگاه تشکیل ماده در ابتدا خمیری و سپس سیمانی میدهد که تمیز کردن آن مشکب و غیرممکن است و به دستگاه آسیب جدی میزند.
اینگه بعضا گفته میشود اپراتور قبل از تعویض مد دستگاه از وت به درای یا بالعکس، دستگاه رو تمیز کند کافی نیست چون اپراتور فقط فضاهایی را میتواند تمیز کند که قابل رویت است ولی گرد زیرکونیوم و بخار مایعات داخل محفظه تراش به جاهایی نفوذ میکنند که قابل رویت و دسترسی نیست.
در نتیجه :
استفاده از دستگاه در مد “وت و درای“ توصیه “نمیگردد“. البته توصیه میگردد با توجه به هزینه های بالای دستگاه وت و درای همزمان، استفاده از یک دستگاه وت و یک دستگاه درای بصورت مجزا استفاده شود.
از طرفی کالیبره کردن دستگاه از حالت وت به درای و درای به وت مخصوصا زمانیکه از حالت درای به وت برای تراش کاستوم اباتمنت مد نظر اپراتور باشد کاری دشوار و زمانبر است و صرفه اقتصادی ندارد.